نام این سرزمین خراسان است و نه افغانستان
نام «افغان» از واژهی «اوغان» آمده که همان «پشتو» معنی میدهد و مترادف آن است و ربطی به سرزمین بزرگ خراسان و آریانای کهن که خاستگاه زبان پارسی است ندارد. با توجه به اینکه از سال 1858 میلادی بخش شرقی خراسان بزرگ از ایران جدا شده بهتر است برای اشاره به این بخش، آن را «خراسان شرقی» و آریانای کهن بخوانیم.
در نتیجه بهکار بردن واژهی افغانی برای اشاره به مردم این سامان نادرست است. باید مردم این سامان را خراسانی خواند.
در آغاز سدهی هفدهم میلادی (11 خورشیدی)، سرزمین یگانهی ایرانیان از سوی روسیان و انگلیسیان، تجزیه شد و در این فراگشت، قراردادهای بسیاری بر مردم باشندهی ایران بزرگ تحمیل شد. از جمله قرارداد پاریس که در آن با دسیسههای انگلیس کشور کنونی افغانستان (در اصل خراسان شرقی) از ایران جدا شد.{1}
این قرارداد در سال 1858 پس از دومین نبرد انگلیس با ایران بر سر هرات امضا ضد. انگلیس با اضغال بخشهای جنوبی ایران یعنی خرمشهر و بوشهر و ... ناصرالدینشاه قاجار را ناچار کرد که بخشهای شرقی از سرزمین ایران یعنی خراسان شرقی و آریانا (افغانستان کنونی) را به عنوان کشوری جداسَر بشناسد.
کشور کنونی افغانستان از اقوام گوناگون تشکیل شده که پشتوهای آریاییزبان و آریاییتبار نزدیک به 38% جمعیت آن را تشکیل میدهند و پارسیزبانان یعنی هزارهها + تاجیکها + فارسیوان، نزدیک به 60% جمیعت را شامل میشوند.
همان گونه که میبینیم نام یک قوم بر روی یک کشور تازهبنیاد گذاشته شده در حالی که این سرزمین خراسان و آریانای کهن و بخشی از ایران بزرگ بوده.
همین نامگذاری نادرست در کشور نوبنیاد ترکیه که روی خون میلیونها یونانی، ارمنی، کُرد، قبرسی و آذری ساخته شده، انجام شده. کشوری که نزدیک به 40% از جمعیت آن کُرد و ارمنی و یونانی و ... هستند ترکیه نام گرفته!!
-----
{1}: از پیشگفتار دکتر هوشنگ طالع از کتاب پانترکیسم، ایران و آذربایجان اثر محمد رضا محسنی، نشر سمرقند، چاپ دوم، ص 6